همه‎ی صبح‎های دنیا

ـ "... آقای دو سنت کلمب او را به درون‌ِ کلبه‌ی خود بالای درخت‌ِ توت راه داد و با گفتن‌ِ این جملات به شاگردی پذیرفت‌اش:«شما وضعیت بدن را می‌شناسید. اجرایتان عاری از احساس نیست. آرشه‌تان سبک است و می‌جهد. دست‌چپ‌ِتان مثل یک سنجاب جَست می‌زند و مانند‌ِ یک موش روی تارها می‌خزد. آرایه‌هایتان هوشمندانه و گاهی افسونگر است؛ اما من موسیقی نشنیدم.» ..."ـ ـ "... آقای دو سنت کلمب او را به درون‌ِ کلبه‌ی خود بالای درخت‌ِ توت راه داد و با گفتن‌ِ این جملات به شاگردی پذیرفت‌اش:«شما وضعیت بدن را می‌شناسید. اجرایتان عاری از احساس نیست. آرشه‌تان سبک است و می‌جهد. دست‌چپ‌ِتان مثل یک سنجاب جَست می‌زند و مانند‌ِ یک موش روی تارها می‌خزد. آرایه‌هایتان هوشمندانه و گاهی افسونگر است؛ اما من موسیقی نشنیدم.» ..."ـ