کتاب فلسطین همیشه در اشغال

بخشی از یادداشت نویسنده: تجربه ی من از جنگ، ناسیونالیسم را به من فهماند و من را متوجه درستی این تفکر دکتر جانسون کرد که «میهن پرستی، آخرین پناهگاه و گریزگاه یک آواره است.» نکته ی اصلی که از جنگ می آموزیم، این است که جنگ، غیرمنصفانه است و فرقی ندارد که چه کسی ماشه را می کشد، اما همان طور که پدر و مادرم به من یاد داده اند، مخالفت با ظلم و بی عدالتی، دِینی بر گردن ما است. آن بخشی از یادداشت نویسنده: تجربه ی من از جنگ، ناسیونالیسم را به من فهماند و من را متوجه درستی این تفکر دکتر جانسون کرد که «میهن پرستی، آخرین پناهگاه و گریزگاه یک آواره است.» نکته ی اصلی که از جنگ می آموزیم، این است که جنگ، غیرمنصفانه است و فرقی ندارد که چه کسی ماشه را می کشد، اما همان طور که پدر و مادرم به من یاد داده اند، مخالفت با ظلم و بی عدالتی، دِینی بر گردن ما است. آن چه من را به سمت فلسطین می کشاند، نه ناسیونالیسم است و نه میهن پرستی، بلکه احساس من نسبت به عدالت است و امتناع از سکوت در برابر بی عدالتی، بی میلی به این که تنها به زندگی خود بپردازم و از مزایای شایسته ای که به عنوان یک استاد از آن برخوردارم، بهره بردم و آن چه را که وردزورث روزی «موسیقی آرام و غم انگیز انسانیت» می نامید، از سر بیرون کنم. درباره کتاب: نویسنده که خود یک فلسطینی است، با ارائه ی مشاهدات مستند بی شمار درمورد نقض حقوق اولیه ی فلسطینی ها در سرزمین مادری خود، روایتی خواندنی از شرح حال روزانه ی مردم تحت سلطه و اشغال صهیونیست ها ارایه می نماید. علی رغم مباحث ارزشمند نویسنده، نقطه ضعف اصلی کتاب او، عدم توجه به اشغال کامل سرزمین فلسطین و تضییع حقوق مردم فلسطین، چه در اراضی اشغالی سال 1948 و چه در اراضی اشغالی سال 1967 است؛ نکته ای که جوهره ی اصلی موضوع مقاومت در منطقه و حامیان آن است.