کتاب مدار رأس الجدی

هنری میلر در این کتاب با شکستن اشکال ادبی موجود، نوع تازه‌ای از رمان را به نگارش درآورد که ترکیبی است از: اتوبیوگرافی، نقد اجتماعی، تأمل فلسفی، ایجاد فضاهای سوررئال، مونولوگ‌های طولانی، شکستن توالی زمان، رفت و برگشت‌های مداوم از دنیای واقعی به دنیای ذهنی و تلفیق خیال و واقعیت، فضاهایی سرشار از استعاره و ایماژ، ارجاع به اساطیر، ادبیات کهن وادبیات دوران مدرن و همچنین سطرهایی هنری میلر در این کتاب با شکستن اشکال ادبی موجود، نوع تازه‌ای از رمان را به نگارش درآورد که ترکیبی است از: اتوبیوگرافی، نقد اجتماعی، تأمل فلسفی، ایجاد فضاهای سوررئال، مونولوگ‌های طولانی، شکستن توالی زمان، رفت و برگشت‌های مداوم از دنیای واقعی به دنیای ذهنی و تلفیق خیال و واقعیت، فضاهایی سرشار از استعاره و ایماژ، ارجاع به اساطیر، ادبیات کهن وادبیات دوران مدرن و همچنین سطرهایی تا حدودی شاعرانه که ترکیب این موارد ذکر شده به اضافه‌ی نثری محکم و چند لایه، رمانی را به وجود آورد که در نوعِ خودش بدیع، تازه و منحصر‌به فرد و به شمار می‌آید .میلر اگر‌چه در مدار راس‌السرطان و کتاب‌های دیگرش نیز چنین سبکی را پیش گرفته بود ولی در این کتاب قدرت نویسندگی او به اوج خودش می‌رسد. میلر بدون هیچ محدودیتی همه نوع آزادی را برای خود قائل می‌شود و با شناخت آگاهانه نسبت به قواعد و همچنین تسلط بر ادبیات قدیم و جدید، آن قواعد را می‌شکند و بدین ترتیب قوانين، سنت‌ها و شيوه‌های داستان‌گويی و رمان‌نويسی گذشته را زير پا می‌گذارد.گوستاو فلوبر که اغلب او را اولین نظریه‌پرداز رمان مدرن به حساب می‌آوردند نخستین کسی بود که با اعلام اصل «نویسنده‌ی نامشهود» در سال 1852 اعلام کرد که حضور نویسنده در داستانش باید کاملا نامحسوس باشد. اما میلر با نام و نشان خودش درآثارش به طور محسوسی حضور دارد چون از نظر او به سختی مرزی بین ادبیات و زندگی برایش وجود داشت.حضور محسوس میلر در آثارش از روحیه‌ی عصیان‌گر او نیز سرچشمه می‌گیرد و این موارد در مجموع منجر به نوعی عصیان‌گری و شوریدن برعلیه قواعدی شد که نویسنده‌ای چون فلوبر آن را یک اصل اعلام کرده بود. شکستن قواعدی که تقریبا غیر ممکن و پر از ریسک به نظر می‌رسید و بی‌شک این مهم‌ترین ویژگی رمان و هنر مدرن است که برخلاف هنر سنتی هر دگرگونی را پذیراست.بستری که در آن رمان روایت می شود، مربوط است به امریکای دهه ی بیست میلادی و سال‌هایی که میلر در شرکتی به نام وسترن یونیون(بین سال‌های 1920 تا 1924 در نیویورک) مشغول به کار بود. در این کتاب به طور مفصل به شرح وقایع آن سال‌ها و ارتباطات میلر با افراد مختلف و به ستوه آمدن او از زندگیِ ماشینی و شلوغ امریکا، تنفر او از آن وضعیت غمبار و سعی و تلاشش برای نویسنده شدن، ارتباطاتش با زنان مختلف و دیدگاه‌های او نسبت به هنر، فلسفه، زندگی و غیره است.این کتاب با این جملات آغاز می شود:«وقتی آدم خواب و خیال را رها می‌کند همه چیز با قاطعیت تمام به جریان می‌افتد، حتی در میان هرج و مرج. از ابتدا نیز چیزی جز هرج و مرج نبوده است: محلولی مرا در میان خود گرفته بود و من از طریق آبشش‌های خود تنفس می‌کردم.»