کتاب اکنون و آینده ما

زمان، تاریخ، اکنون، گذشته و آینده الفاظ و مفاهیمی هستند که بسیار به کار می‌روند. اما به راستی سرشت این مفاهیم چیستند؟ گذشته و اکنونیت ما چیست و چه چیز قوام‌بخش آینده‌ٔ ماست؟ آیا آینده نقطه یا جایی است که باید بدان برسیم یا آینده‌ٔ ما ربطی وثیق با اکنونیت ما و نحوه‌ٔ بودن‌مان دارد؟ آیا همه‌ٔ جوامع بالضروره و لامحاله به سوی آینده حرکت می‌کنند یا همچنین ممکن است اسیر حالی مکر زمان، تاریخ، اکنون، گذشته و آینده الفاظ و مفاهیمی هستند که بسیار به کار می‌روند. اما به راستی سرشت این مفاهیم چیستند؟ گذشته و اکنونیت ما چیست و چه چیز قوام‌بخش آینده‌ٔ ماست؟ آیا آینده نقطه یا جایی است که باید بدان برسیم یا آینده‌ٔ ما ربطی وثیق با اکنونیت ما و نحوه‌ٔ بودن‌مان دارد؟ آیا همه‌ٔ جوامع بالضروره و لامحاله به سوی آینده حرکت می‌کنند یا همچنین ممکن است اسیر حالی مکرر و تکرارپذیر باشند؟ در جوامع توسعه‌نایافته نیز، به تبع جوامع توسعه‌یافتهٔ غربی، بسیار از آینده‌نگری و آینده‌اندیشی سخن گفته می‌شود و در آنها به تازگی نهادهای آینده‌پژوهی نیز تاسیس شده است و متخصصین رشته‌های گوناگون هم اطلاعات بسیاری در خصوص وضع موجود و امکان‌های آینده گردآوری کرده‌اند.اما آیا براستی آینده‌نگاری، آینده‌نگری و آینده‌اندیشی یکی است؟ چه کسی، به حقیقت می‌تواند از آینده سخن بگوید؟ آیا افق آینده برای همه جوامع گشوده است؟ آينده با وضع کوچه و بازار و مدرسه و کار و اشتغال و اخلاق عمومی چه نسبتی دارد؟ آینده‌نگری از چه شرایط و لوازم خاصی برخوردار است؟ آینده‌اندیشی با فلسفه چه نسبتی دارد؟ این‌ها برخی از پرسش‌هایی است که فیلسوف گران‌قدر روزگار ما، دکتر رضا داوری اردکانی کوشیده‌اند در این دفتر بدان پاسخ دهند.