کتاب بهشت خیالی

این‌جا لندن است. ساعت یازده و بیست و سه دقیقه‌ی نیمه شب هفدهم شهریور ماه. این منم نینا، در سینه یک دل شکسته دارم و در گلو یک بغض عمیق، بالای سرم سقف اتاقی کوچک است و آسمانی پر از باران، زیر پایم گلیم بته جقه‌ی سر راهی پدربزرگ است، پیشکش هجرتم به غربت! از کجا به این‌جا رسیده‌ام؟ از گرما به سرما، از آفتاب به یک ماه نصفه نیمه‌ی پشت توده‌ای ابر سیاه! از عشق به تنهایی! لندن که این‌جا لندن است. ساعت یازده و بیست و سه دقیقه‌ی نیمه شب هفدهم شهریور ماه. این منم نینا، در سینه یک دل شکسته دارم و در گلو یک بغض عمیق، بالای سرم سقف اتاقی کوچک است و آسمانی پر از باران، زیر پایم گلیم بته جقه‌ی سر راهی پدربزرگ است، پیشکش هجرتم به غربت! از کجا به این‌جا رسیده‌ام؟ از گرما به سرما، از آفتاب به یک ماه نصفه نیمه‌ی پشت توده‌ای ابر سیاه! از عشق به تنهایی! لندن که می‌گویند همین است؟ مارپیچ با خیابان‌های باریک به هم پیوسته و خانه‌های یک شکل کوچک، اتوبوس‌های دو طبقه‌ی قرمز و یک دنیا باران! باران! این باران بی‌پایان، آخر دیوانه‌ام می‌کند و این مه که به گرفتگی دلم است و خیال رفتن هم ندارد؛