مرگ همین گوشه کنارهاست!

مردی که کلاه پوستی بر سر داشت، در روشنایی ماسیده‌ی صبحگاه زمستان، یک لحظه برگشت و نگاه‌اش کرد و اشک‌هایش را با دستمال پاک کرد. صدای مبهم زمزمه‌ی زن سیاه‌پوش را شنید. مرد سرش را بلند کرد. جنازه‌ی جوانک، آویزان از دار، با نسیم صبحگاهی به آهستگی تکان می‌خورد. اشک در چشم‌های مرد پر شد. به هق‌هق افتاد و آنگاه بی‌اراده بلند بلند گریه کرد و در فضای خاکستری صبح بارانی، به طرف در ب مردی که کلاه پوستی بر سر داشت، در روشنایی ماسیده‌ی صبحگاه زمستان، یک لحظه برگشت و نگاه‌اش کرد و اشک‌هایش را با دستمال پاک کرد. صدای مبهم زمزمه‌ی زن سیاه‌پوش را شنید. مرد سرش را بلند کرد. جنازه‌ی جوانک، آویزان از دار، با نسیم صبحگاهی به آهستگی تکان می‌خورد. اشک در چشم‌های مرد پر شد. به هق‌هق افتاد و آنگاه بی‌اراده بلند بلند گریه کرد و در فضای خاکستری صبح بارانی، به طرف در بزرگ آهنی برگشت.