بیگانه

«بیگانه» یک اثر کلاسیک است. یک اثر منظم و آراسته است. اثری است که در موضوع بیهودگی و پوچی و نیز بر ضد آن ساخته شده است. آیا همه‌ی آنچه را که نویسنده از ساختن چنین داستانی می‌خواسته همین‌ها بوده است؟ من نمی‌دانم. ولی این عقیده‌ی خواننده‌ای است مثل من که ابراز می‌دارم. اما این اثر خشک و خالص را که در زیر ظاهری درهم ریخته و نامنظم مخفی شده است، اثری که وقتی کلید فهمش را در دس «بیگانه» یک اثر کلاسیک است. یک اثر منظم و آراسته است. اثری است که در موضوع بیهودگی و پوچی و نیز بر ضد آن ساخته شده است. آیا همه‌ی آنچه را که نویسنده از ساختن چنین داستانی می‌خواسته همین‌ها بوده است؟ من نمی‌دانم. ولی این عقیده‌ی خواننده‌ای است مثل من که ابراز می‌دارم. اما این اثر خشک و خالص را که در زیر ظاهری درهم ریخته و نامنظم مخفی شده است، اثری که وقتی کلید فهمش را در دست داشته باشیم اینقدر کم پوشیده می‌ماند، چطور باید طبقه‌بندی کرد؟ من نمی‌توانم آنرا یک حکایت بدانم. چون حکایت در همان زمانی که نقل می‌شود و طبق آن، بوجود می‌آید و نوشته می‌شود. و در آن اصل علیت جانشین جریان تاریخی قضایا می‌گردد. آقای کامو آن را «داستان» نامیده است. با این همه داستانی است که ظرف زمان مداومی اتفاق می‌افتد و وظیفه‌ای دارد و حضور زمان در آن غیر قابل برگشت بودن داستان را نشان می‌دهد. ژان پل سارتر