کتاب پاچینکو

عنوان رمان مین جین لی از نام یک بازی ژاپنی گرفته شده است. بازی پاچینکو چیزی شبیه به پین‌بال غربی‌هاست البته به شکل عمودی  که بازیکنان با قرار دادن پول در آن و بازی کردن می‌توانند برنده‌ی جایزه شوند. اگرچه که این بازی محبوب در ژاپن بیشتر به عنوان یک بازی آرکید شناخته می‌شود ولی بسیاری از آن برای قمار نیز استفاده می‌کنند. یکی از دلایل انتخاب چنین عنوانی برای رمان دقیقا همین معناهای ضمنی این وسیله‌ی بازی‌ست زیرا این دستگاه به استعاره‌ای برای موضوعات مختلفی تبدیل می‌شود که نویسنده قصد دارد در رمانش به آن‌ها بپردازد. این دستگاه به سمبلی تبدیل می‌شود که دغدغه‌های اصلی رمان از جمله هویت، وطن، حس تعلق و ... را در خود متحد می‌کند زیرا این بازی برای کره‌ای‌هایی که در ژاپن در اقلیت قرار دارند به وسیله‌ای برای ارتباط با هم‌نوع‌شان تبدیل می‌شود. کره‌ای‌های حاضر در ژاپن تحت تبعیض نژادی قرار دارند  و سالن‌های این وسیله‌ی بازی تنها جایی است که آنها می‌توانند کار پیدا کنند و یا از طریق برنده شدن پولی به دست آورند. آنها همچنین باید هر سه سال یک بار خود را به اداره‌ی مهاجرت معرفی کنند و کارت سکونت خود را تمدید کنند. بچه‌هایی که در خود ژاپن ولی از والدین کره‌ای به دنیا آمده‌اند نیز حتی حق گرفتن پاسپورت ندارند و درنتیجه هرگونه سفر بین‌المللی برای آن‌ها غیرممکن می‌شود.