کتاب بی نظیر، مثل یک فیل

شروع به سوت زدن آهنگ شکوه بی‌نظیرم می‌کنم. دقیقا هما‌ن‌طوری که تابستان گذشته در ویرجینیای غربی بابابزرگم آن را با سوت می‌زد. کویینی گریس آهسته سرش را بالا می‌آورد و بهم نگاه می‌کند.بعد خیلی‌خیلی آهسته از روی زمین بلند می‌شود.به سوت زدنم ادامه می‌دهم و حرکت می‌کنم. او هم دنبالم می‌آید. دنبالم تا بیرون قبرستان، تا جاده می‌آيد. اصلا پشت سرم را نگاه نمی‌کنم و فقط به راهم ادامه شروع به سوت زدن آهنگ شکوه بی‌نظیرم می‌کنم. دقیقا هما‌ن‌طوری که تابستان گذشته در ویرجینیای غربی بابابزرگم آن را با سوت می‌زد. کویینی گریس آهسته سرش را بالا می‌آورد و بهم نگاه می‌کند.بعد خیلی‌خیلی آهسته از روی زمین بلند می‌شود.به سوت زدنم ادامه می‌دهم و حرکت می‌کنم. او هم دنبالم می‌آید. دنبالم تا بیرون قبرستان، تا جاده می‌آيد. اصلا پشت سرم را نگاه نمی‌کنم و فقط به راهم ادامه می‌دهم.صدای پای سنگین کویینی گریس را پشت سرم می‌شنوم.‌وقتی به ماشین می‌رسم. درست مثل بابابزرگ صدای نچ‌نچ درمی‌آورم. که یعنی ایست. او هم گوش می‌کند. کویینی گریس حرفم را گوش می‌کند و درست پشت ماشین کوچولوی سبز می‌ایستد.مامان‌بزرگ آهسته می‌گوید: (لی‌لی، تو درست مثل بابا‌بزرگتی، باور کن احساس می‌کنم به اندازه‌ی بیل داره به حرفت گوش می‌کنه. تو هم همون ارتباط جادویی رو باهاش داری.) همه سوارماشین ترولیا می‌شویم. ترولیا ماشین رابه حرکت درمی‌آورد و از آینه‌ی راننده عقب را نگاه می‌کند. او هنوز دنبالمان می‌آید.کویینی گریس تمام راه تا خانه دنبالمان می‌آيد.