در ۱۳۵۵ در رشته زبان شناسی همگانی دانشگاه تهران قبول شدم. پس از آشنایی با دکتر علی اشرف صادقی، به اهمیت مطالعات لهجه شناسی پی بردم و از همان زمان به گردآوری واژه ها و اصطلاحات فارسی قزوینی، زبان بومی خودم، پرداختم که تا سیزده سالگی، قبل از آمدن به تهران، به آن سخن می گفتم. با اینکه هنگام شروع به گردآوری واژه های قزوینی حدود سی سال داشتم، به علت ارتباط مستقیم با مادر و مادربزرگ، بسیاری از واژه ها، عبارت ها و جمله های قزوینی را به یاد داشتم. کسانی که با گردآوری لهجه ها و مطالعات لهجه شناسی آشنایند از مشکلات این کار آگاه اند. این طور نیست که مثلا یک ماه برویم با یک بومی زندگی کنیم و تمام لهجه را از زبان او بیرون بکشیم....