همه توفان های توام با رعد و برق وضع یکسانی ندارند. بعضی در چند دقیقه از بین می روند و برخی ممکن است در تمام شب نیز ادامه داشته باشند. آنچه این قبیل توفان ها را شدت می دهد. وجود اختلاف زیاد در مقدار فشار هوای دو نقطه مجاور است. هرچه این اختلاف بیشتر باشد، وزش باد هم میان آن دو نقطه شدیدتر خواهد بود. این اختلاف فشارها هم در نتیجه گرم و مرطوب شدن سریع مناطقی از ابرهاست که از سطح زمین، هوای گرم و پر از بخار آب دریافت می کنند. با این ترتیب، هوای موجود در این مناطق ناپایدار می شود و همین ناپایداری، باعث مکیدن هوای گرم بیشتر خواهد شد. این هوای گرم سپس سرد و متراکم می شود و ابرهایی از نوع کومولونیمبوس را پدید می آورد که ممکن است تا ارتفاع 10 کیلومتری هم برسند.